Έχω ήδη πει πολλά προκειμένου να δείξω ότι το διάβασμα είναι μια από τις πιο φτηνές διασκεδάσεις? ίσως η φτηνότερη μετά το να ακούς ραδιόφωνο.

Ξεκινώντας από το ερώτημα αν ξοδεύει περισσότερα στο διάβασμα ή στο κάπνισμα, ο Τζορτζ Όργουελ στα απολαυστικά αυτά κείμενα εξετάζει μια σειρά από θέματα: από τους κινδύνους που κρύβουν τα παλαιοβιβλιοπωλεία ως το πώς ζει ο κριτικός βιβλίων, από την ελευθερία του Τύπου ως την πραγματική έννοια του πατριωτισμού.

«Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας τα κείμενα του παρόντος τόμου, ο Όργουελ ανήκει σε μια κατηγορία ανθρώπων που επιλέγουν να εκφραστούν με το γράψιμο, πιστοί στην ιδέα ότι οι λέξεις μπορούν να είναι φορείς και μεταδότες αληθείας, να είναι οι πομποί του επιτακτικώς αληθούς, ο συνδυασμός τους να σου επιτρέπει να μιλήσεις για ό,τι πιο βαθύ, ειλικρινές, ωραίο, πλούσιο, ευγενές τυχαίνει να συναντάς ή/και να συλλαμβάνεις, αλλά και για ό,τι χθαμαλό, ποταπό, εξευτελισμένο, παραπεταμένο, συκοφαντημένο «φτάνει στα γυαλιά σου» (όπως έλεγε ένας παλιός ποιητής)».
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Ξεκινώντας από το ερώτημα αν ξοδεύει περισσότερα στο διάβασμα ή στο κάπνισμα, ο Τζορτζ Όργουελ στα απολαυστικά αυτά κείμενα εξετάζει μια σειρά από θέματα: από τους κινδύνους που κρύβουν τα παλαιοβιβλιοπωλεία ως το πώς ζει ο κριτικός βιβλίων, από την ελευθερία του τύπου ως την πραγματική έννοια του πατριωτισμού.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο Τζορτζ Όργουελ (1903-1950) δεν είναι απλώς ένας σημαντικός λογοτέχνης· είναι ένας εξαιρετικός στοχαστής, ένας ιδιόμορφος προφήτης. Τους χαρακτηρισμούς αυτούς δεν τους οφείλει μόνο στα κλασικά πλέον 1984 και Η φάρμα των ζώων. Ακόμη και αυτοβιογραφικά κείμενα, όπως αυτά που συμπεριλαμβάνονται στο Βιβλία εναντίον τσιγάρου, αποκαλύπτουν την οξυδέρκεια του συγγραφέα, την ικανότητά του να ξεχωρίζει από την εποχή του το ουσιαστικό και να το αναλύει σφαιρικά. Κείμενα που γράφτηκαν πριν από 60 και πλέον χρόνια δημιουργούν κατά τόπους την εντύπωση ότι αφορούν γεγονότα που συνέβησαν σήμερα.
Βαγγέλης Μπέκας, Η Ελευθεροτυπία