«Αφι­ε­ρω­μέ­νος στην ανά­δει­ξη και κα­τα­πο­λέ­μη­ση της κοι­νω­νι­κής αδι­κί­ας, του ρα­τσι­σμού και της κα­τα­πί­ε­σης στα σχο­λεία, ο Τζό­να­θαν Κό­ζολ είναι ο παι­δα­γω­γός με τη με­γα­λύ­τε­ρη επί­δρα­ση στη δι­α­μόρ­φω­ση από­ψε­ων, στά­σε­ων και συ­μπε­ρι­φο­ρών ως προς τα θέ­μα­τα αυτά στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες». — Γι­ώρ­γος Τσι­ά­κα­λος

«Αυτό το βι­βλίο φτά­νει έως τον πυ­ρή­να του ερω­τή­μα­τος τι ση­μαί­νει να είσαι εκ­παι­δευ­τι­κός σή­με­ρα. Η αλή­θεια για τους δι­α­γω­νι­σμούς και τις εξε­τά­σεις, για τα κου­πό­νια και τις επι­πτώ­σεις τους στα δη­μό­σια σχο­λεία - όλα κα­τα­γρά­φο­νται εδώ. Το τα­ξί­δι της Francesca θα σας γε­μί­σει ελ­πί­δες για τα παι­διά της χώ­ρας μας». — Reg Weaver (Πρό­ε­δρος της Εθνι­κής Ένω­σης Εκ­παι­δευ­τι­κών των ΗΠΑ, Αντι­πρό­ε­δρος της Εκ­παι­δευ­τι­κής Δι­ε­θνούς)

«Οι συμ­βου­λές του Τζό­να­θαν Κό­ζολ προς τη Φρα­ντσέ­σκα φα­νε­ρώ­νουν όλα εκεί­να τα στοι­χεία που τον κά­νουν να είναι ο σο­φό­τε­ρος, και ο πιο τολ­μη­ρός και πιο ξε­κά­θα­ρος συγ­γρα­φέ­ας της χώ­ρας μας στα θέ­μα­τα της εκ­παί­δευ­σης: είναι το πά­θος του για τη δι­δα­σκα­λία, ο σε­βα­σμός του στις μα­θή­τρι­ες και τους μα­θη­τές, η άρ­νη­σή του να υπο­τα­χθεί στις επι­τα­γές των γρα­φει­ο­κρα­τών του εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος μέ­σα και έξω από την κυ­βέρ­νη­ση. Αφη­γεί­ται προ­σω­πι­κές ιστο­ρί­ες από τη σχο­λι­κή τά­ξη με ανα­ζω­ο­γο­νη­τι­κή ειλι­κρί­νεια και με­τα­φέ­ρει τον εν­θου­σι­α­σμό και τη χα­ρά που προ­σφέ­ρει η δι­δα­σκα­λία ως προ­ε­τοι­μα­σία της νέ­ας γε­νι­άς για να μπο­ρέ­σει να ξα­να­δη­μι­ουρ­γή­σει τον κό­σμο. Όλες και όλοι -γο­νείς, εκ­παι­δευ­τι­κοί, μα­θή­τρι­ες και μα­θη­τές- θα δι­α­πι­στώ­σουν ότι το βι­βλίο αυτό είναι μια πη­γή έμπνευ­σης». — Howard Zinn (συγ­γρα­φέ­ας του βι­βλίου Ιστο­ρία του λαού των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τει­ών)

Ο Jonathan Kozol είναι Αμε­ρι­κα­νός συγ­γρα­φέ­ας, προ­ο­δευ­τι­κός ακτι­βι­στής και εκ­παι­δευ­τι­κός, γνω­στός για τα βι­βλία του για τη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες.

Ο Γι­ώρ­γος Τσι­ά­κα­λος σπού­δα­σε βι­ο­λο­γία και πή­ρε το δι­δα­κτο­ρι­κό δί­πλω­μα της φυ­σι­κο­μα­θη­μα­τι­κής σχο­λής του πα­νε­πι­στη­μίου του Κί­ε­λου. Κα­τό­πιν σπού­δα­σε παι­δα­γω­γι­κή και πή­ρε το δι­δα­κτο­ρι­κό δί­πλω­μα της φι­λο­σο­φι­κής σχο­λής του πα­νε­πι­στη­μίου της Βρέ­μης. Δί­δα­ξε στα πα­νε­πι­στή­μια της Βρέ­μης, του Όλ­ντε­μπουργκ και του Ζή­γκεν και στην ανώ­τα­τη παι­δα­γω­γι­κή σχο­λή της Ρη­να­νί­ας (Άαχεν). Το 1984 εκλέ­χτη­κε κα­θη­γη­τής της παι­δα­γω­γι­κής στο Αρι­στο­τέ­λειο Πα­νε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης, όπου δι­δά­σκει μέ­χρι σή­με­ρα. Δη­μο­σί­ευ­σε επι­στη­μο­νι­κά άρ­θρα και βι­βλία στους το­μείς της γε­νε­τι­κής των πλη­θυ­σμών, του ρα­τσι­σμού, του κοι­νω­νι­κού απο­κλει­σμού, της δι­δα­κτι­κής, της εκ­παί­δευ­σης των μει­ο­νο­τή­των και της εκ­παι­δευ­τι­κής πο­λι­τι­κής.