Στα μέσα του 18ου αιώνα ο νεαρός τότε Φρειδερίκος ο Δεύτερος, μετέπειτα βασιλέας της Πρωσίας, θα συγγράψει τον Αντι-Μακιαβέλι. Ως πάτρωνας του Βολταίρου θα του ζητήσει να το ελέγξει και να το σχολιάσει εκτενώς. Εκείνος θα ανταποκριθεί και το 1740 θα εκδοθεί στο Λονδίνο στη γαλλική γλώσσα αυτό το αριστούργημα της πολιτικής φιλοσοφίας. Πρόκειται για μια απάντηση στον Πρίγκιπα (Ηγεμών) του Μακιαβέλι.

Τα επιχειρήματα του Φρειδερίκου θα καταπλήξουν τους διανοούμενους της εποχής του. Οι συστάσεις του Μακιαβέλι διακατέχονται από υποκειμενικότητα, θα καταλήξει. Επίσης πρόκειται για ατελή άποψη των δρώμενων της πολιτικής.

Η σκέψη και η γραφή του νεαρού Φρειδερίκου αντανακλά τις αρχές του Διαφωτισμού. Η ιδεώδης διακυβέρνηση καθορίζεται από τον ορθολογισμό. Ο κυβερνών επιφορτίζεται με την ευθύνη των υπηκόων του. Οι μηχανορραφίες του Μακιαβέλι οδηγούν στον όλεθρο.

Ο Αντι-Μακιαβέλι του Φρειδερίκου του Β΄ και του Βολταίρου εκδίδεται για πρώτη στην ελληνική γλώσσα σε μετάφραση και σχολιασμό του Νικόλα Βερνίκου και της Σοφίας Δασκαλοπούλου. Στην παρούσα έκδοση συμπεριλαμβάνεται και το πρωτότυπο έργο του Μακιαβέλι.