«Αποτελούσε έναν σπάνιο συνδυασμό από υψηλή χριστιανική διάθεση, ηθική ευγένεια, φωτισμένο νου, τρυφερή καρδιά και εξαιρετικό γούστο. Είχε μία απίστευτα λεπτή και πολύπλευρη ψυχική οργάνωση. Η ίδια η εξωτερική της εμφάνιση αντανακλούσε την ωραιότητα και το μεγαλείο του πνεύματός της: έφερε τη σφραγίδα της έμφυτης αξιοπρέπειας που την ξεχώριζε από το ευρύτερο περιβάλλον της. Μάταια, προσπαθούσε να κρυφτεί από τα ανθρώπινα βλέμματα κάτω από το πέπλο της σεμνότητας. Ήταν αδύνατο να την συγχύσεις με άλλους. Όπου και αν εμφανιζόταν, μπορούσες να αναρωτηθείς για αυτή: τίς αὕτη ἡ ἐκκύπτουσα ὡσεὶ ὄρθρος… ἐκλεκτὴ ὡς ὁ ἥλιος; (Ασ. Ασ. 6,10). Έφερνε παντού μαζί της την ευωδία των κρίνων, ίσως για αυτό αγαπούσε τόσο το λευκό χρώμα – ήταν η λάμψη της καρδιάς της».

Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος Γκριμπανόφσκι

Ιερουσαλήμ 1925