Στα Δοκίμια για τον Ντοστογιέφσκι της Ελένης Λαδιά τονίζεται η αντιφατικότητα των ηρώων του, η σχέση του με την Ελλάδα, το πάθος του για τα τυχερά παιχνίδια, το ευκλείδιον και μη ευκλείδιον πνεύμα του, η σύγκρισή του με τον Νίτσε, αλλά κυρίως αναδεικνύονται οι δευτερεύοντες τύποι των μυθιστορημάτων του, οι οποίοι είναι εξίσου σημαίνοντες με τούς πρωταγωνιστικούς, όπως ο Κυρίλωφ στους Δαιμονισμένους, ο Ορντίνωφ στην Σπιτονοικοκυρά, ο Σμερντιάκωφ στους Αδελφούς Καραμάζωβ, ο Ιππόλυτος Τερέντιεφ στον Ηλίθιον, ο μέθυσος Μαρμελάντωφ στο Έγκλημα και Τιμωρία κ.α. Οι ιδέες του Ντοστογιέφσκι ενυπάρχουν σε όλους τους χαρακτήρες των έργων του είτε σε σπερματική μορφή, είτε σε εξελιγμένη. Αυτές οι ιδέες επισημαίνονται στο βιβλίο μαζί με τούς χαρακτήρες που τις εκπροσωπούν.
