Οἱ περισσότεροι ἀναγνῶστες γνωρίζουν τὸν Εὐάγγελο Λεμπέση ἀπὸ τὴν μελέτη του «Ἡ τεραστία κοινωνικὴ σημασία τῶν βλακῶν ἐν τῷ συγχρόνω βίω». Ὡστόσο ἡ ἐργογραφία του εἶναι ἰδιαίτερα ἐκτεταμένη. Πνεῦμα κοφτερό, ἀνήσυχο καὶ ἀσυμβίβαστο, μὲ πένα ταλαντοῦχα, μᾶς παρέδωσε ἔργα ποὺ παραμένουν κυριολεκτικὰ ἐπίκαιρα.

«Ἡ Κοινὴ Γνώμη ὑπὸ τὴν γενικὴν ἔννοιαν περιλαμβάνουσαν ὅλην, ἤ τοὐλάχιστον τὸ μεγαλύτερον μέρος τῆς Κοινωνίας, εἶναι εἰκονική, ἀποτελεῖ δὲ -καθ’ ὅ ἀπαρτιζομένη τὸ πλεῖστον ἀπὸ προλήψεις- αὐτὴ αὕτη ἕνα κατὰ συνθήκην ψεῦδος.
[…] Ἐπὶ ἕνα αἰῶνα καὶ πλέον ἡ «Κοινὴ Γνώμη» ὑπῆρξεν ὁ συντελεστὴς πάσης νοθείας τῆς κοινωνικῆς ἐξελίξεως καὶ τὸ ἀντικείμενον τῆς δημαγωγίας ὅλων τῶν τυχαρπάστων ἤ ἀκόμη καὶ ἰδεολόγων πολιτικῶν. Δὲν ὑπῆρξεν ἰδανικὸν ἤ σύστημα ἤ ἰδέα, δὲν ὑπῆρξεν ἀνὴρ μέγας ἤ μικρός, μεταρρυθμιστὴς ἤ ἰδεολόγος, ὁ ὁποῖος νὰ μὴν ἐζήτησεν τὴν ἐπιδοκιμασίαν τοῦ τέρατος τούτου, μὲ ὑπερφυσικὰ πέλματα καὶ μικροσκοπικὴν κεφαλήν. […] Δὲν ὑπῆρξεν πολιτικὸν κόμμα, ταξικὸν ἤ μὴ τὸ ὁποῖον νὰ μὴ «ἐβασίσθη ἐπὶ τῆς Κοινῆς Γνώμης» καὶ νὰ μὴ «ἠρμήνευσε τὴν Κοινὴν Γνώμην». Ἡ Κοινὴ Γνώμη, ὅπως καὶ κάθε φαινόμενον νόθον κατήντησεν ὁ ἐφιάλτης κάθε προόδου.»

(Ἀπὸ τὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου)