Το παρόν βιβλίο, καρπός πολύχρονου «ταξιδιού» και «πνευματικής οδύσσειας», παρακολουθεί και σκιαγραφεί την ανάπτυξη της παιδαγωγικής σκέψης στον δυτικό κόσμο με γνώμονα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα σημαντικών, κατά την εκτίμηση του συγγραφέα, προσωπικοτήτων και τις επιπτώσεις της ή τις αντανακλάσεις της στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, στη δημόσια –δημοτική, μέση και ανώτατη– εκπαίδευση από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα, σε περιόδους δηλαδή με περιορισμούς, ασυνέχειες, οπισθοχωρήσεις και αντιφάσεις, εθνικά τραύματα και επιτεύγματα.