ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΕΡΗΣΗΣ
Ὦ, οἱ ἐραστὲς τοῦ παλαιοῦ!..
Πασχίζουν νὰ δαμάσουνε τὸν χρόνο.
Νὰ γίνουν κύριοι ἑνὸς πλούτου μυστικοῦ
καὶ νὰ μὴν εἶναι ξεπεσμένοι ἀπόγονοι καὶ μόνο.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΕΡΗΣΗΣ
Ὦ, οἱ ἐραστὲς τοῦ παλαιοῦ!..
Πασχίζουν νὰ δαμάσουνε τὸν χρόνο.
Νὰ γίνουν κύριοι ἑνὸς πλούτου μυστικοῦ
καὶ νὰ μὴν εἶναι ξεπεσμένοι ἀπόγονοι καὶ μόνο.
Τὰ λείψανα ποὺ ἀποθησαυρίζουν
μὲ κόπο, μὲ μελέτη, μὲ σπουδή,
μιὰ μαγικὴ εἰκόνα ἀπαρτίζουν,
ποὺ ὅμως τῆς λείπει πάντα κάτι τί…
Κάτι ἀπὸ τὴν αἴγλη τὴν ἀρχαία;
Κάτι ἀπ’ τὴ ζέση τοῦ καινοῦ;
Κάποια θνησιγενής, ὑπολειπτέα…
παρόρμηση γιὰ ἄρση τοῦ κενοῦ
μιᾶς στέρησης, ποὺ στάθηκε μοιραία
καὶ ποὺ τὸ φταίξιμο ἀναζητοῦν ἀλλοῦ...
