«Όσο και αν φαίνεται αστείο…». Έτσι ακριβώς ξεκινάει η Δόξα κι αμέσως ο προσεκτικός αναγνώστης καταλαβαίνει πως έχει βρεθεί βαθιά στα χωρικά ύδατα της Ναμποκο-χώρας. Ιδιαίτερη χώρα ετούτη, περιορισμένης μεν έκτασης, σημαίνουσας όμως βαρύτητας στο διεθνές λογοτεχνικό στερέωμα, εμφορούμενη από ολιγαρχικό πνεύμα (πιστή στο δόγμα «ενός ανδρός αρχή»). Εκ πρώτης ακραιφνώς εγκεφαλική και αποστασιοποιημένη, πλην όμως βαθύτατα απολαυστική για εκείνους που προτιμούν τη βραδυφλεγή έκρηξη της τέχνης του λόγου. >>>
