Το 1909 σηματοδότησε την είσοδο της Ελλάδας στον 20ό αιώνα. Το στρατιωτικό κίνημα που πραγματοποιήθηκε στο Γουδί ήταν συνέπεια του άγχους ότι η χώρα, απροετοίμαστη και αδύναμη, έχανε τις εξελίξεις, υστερούσε έναντι των ανταγωνιστών της, των Μεγάλων Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη διέξοδο πρότεινε ο Ελευθέριος Βενιζέλος ο οποίος κλήθηκε να δώσει συγκεκριμένο περιεχόμενο στην Ανόρθωση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεταρρύθμιση του Βενιζέλου εισήγαγε την Ελλάδα στον 20ό αιώνα, με την έννοια ότι εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι της πολιτικής και της διακυβέρνησης, ενώ και το κράτος σταδιακά υιοθέτησε μια ευρύτερη αποστολή στην οικονομία και στις κοινωνικές σχέσεις, όπως συνέβαινε στις κοινωνίες και στα πολιτικά συστήματα του τότε ανεπτυγμένου κόσμου.
Άφησε όμως μια ιστορική εκκρεμότητα, καθώς ο παλαιός πολιτικός κόσμος, ο οποίος συνιστούσε, δυνάμει ακόμα τότε, τη συντηρητική μερίδα της ελληνικής πολιτικής, ερμήνευσε τις εξελίξεις ως βίαιο αποκλεισμό του από το πολιτικό παιχνίδι. Σε σχέση με αυτό αλλά και γενικότερα, ο ελληνικός 20ός αιώνας έφερε και στοιχεία αναιρετικά της έννοιας ενός κράτους δικαίου, όπως η ασυμφωνία για τους κανόνες του παιχνιδιού και συναφώς η ελλιπής νομιμοποίηση, καθώς και η αδυναμία εμπέδωσης των ορθολογικών προτύπων που πρέσβευε η μεταρρύθμιση. Τα στοιχεία αυτά θα έκαναν έντονη την παρουσία τους το 1915, όταν επρόκειτο να ανακύψει η διαφωνία σχετικά με τη στάση που έπρεπε να τηρήσει η Ελλάδα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
από τον πρόλογο του Σωτήρη Ριζά

ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ιστορικά βιβλία στα οποία οι συγγραφείς τους καταπιάνονται με χρονιές που σημάδεψαν τη νεοελληνική ιστορία παρουσιάζοντας όλα τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια καθεμιάς από αυτές και αποδεικνύοντας την ξεχωριστή σημασία της στον ρου της ιστορίας.