Στην ποιητική συλλογή, όπως μαρτυράει και ο τίτλος της, περιλαμβάνονται 100 ποιήματα (τα συντριπτικώς περισσότερα είναι σονέτα σε ιαμβικό 13σύλλαβο) εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική τραγωδία. Μερικά από αυτά είναι μεταφράσματα είτε από τα αρχαία ελληνικά είτε από άλλες γλώσσες. Τα ποιήματα λειτουργούν τρόπον τινά ως σχόλια σε μια λέξη, σε έναν στίχο, σε ένα απόσπασμα, σε ένα ολόκληρο έργο, σε κάποιον ήρωα, σε κάποιαν έννοια που σχετίζεται με την αρχαία τραγική ποίηση.

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ
(Ευριπίδης, Κύκλωψ, σττ. 316-346)

Ο πλούτος, ανθρωπίσκε, τοις σοφοίς θεός! ʼκου
αυτό που σου `πα εγώ - ο Πολύφημος, που ξέρει!
Για ναούς και Δίες τι μου λες;! Τι θα μου φέρει
ο κεραυνός τους;! Δεν τρομάζω - και του κάκου

χαλάς κουβέντες. Χιόνια και βροχές με δράκου
μορφές δεν με ταράζουν. Κι έχω μάτι αστέρι
να με φωτίζει ακοίμητο. Δεν υποφέρει
ο νους μου απ` τις φοβίες του όποιανου ανθρωπάκου!