Η Λογοτεχνία δεν είναι κάτι στατικό, όπως έχω ξαναγράψει. Όταν γεννιέται ένα βιβλίο, γεννιέται ένα νέο χωρο-χρονικό συνεχές. Ο τρόπος που γράφει κάποιος είναι αποτέλεσμα του τρόπου που διαβάζει, άρα αν ξέραμε πώς θα διαβάζεται η συγκεκριμένη ανθολογία, πχ. σε τριάντα χρόνια, θα ξέραμε πώς θα είναι η λογοτεχνία το 2047. Όταν πλέον οι συγγραφείς που φιλοξενούνται εδώ θα είναι μάλλον γνωστοί και καταξιωμένοι. Το αναγνωστικό κοινό όμως, έχει την ευκαιρία να τους γνωρίσει τώρα, στην ώρα τους. Με τα πρώτα, ενδιαφέροντα και ελπιδοφόρα διηγήματά τους.
Οι ιστορίες αυτές, αποτέλεσμα του Εργαστηρίου για τη Συγγραφή του Φανταστικού που συντονίζω από το 2013, ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της Λογοτεχνίας του Φανταστικού, αλλά προσωπικά προτιμώ να τις εκλαμβάνω απλά ως μυθοπλασία: ιστορίες γεννημένες από ανθρώπους που τους έλαχε να ζήσουν σε ζοφερούς αλλά και ενδιαφέροντες καιρούς. Ιστορίες που έχουν ανυπολόγιστη για την ώρα αξία, όχι μόνο γιατί είναι φρέσκες και απολύτως σύγχρονες, αλλά και γιατί ξεφεύγουν από τις συνταγές: προκαλούν το δέος, συναρπάζουν και παγώνουν το αίμα με μέσα που δεν έχουν φθαρεί. Δεν υπακούνε δηλαδή σε κανόνες, αλλά τους ανατρέπουν. Οι λέξεις που θα διαβάσετε πιστεύω ότι θα στοιχειώσουν το μυαλό σας για πολύ καιρό. Καλή ανάγνωση.
(Περικλής Μποζινάκης, από το Εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης)
