"Δεν ζούμε για τον εαυτό μας, ζούμε για να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε". Γράφοντας τις "Αναμνήσεις ενός επαναστάτη", ο Βικτόρ Σερζ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω ρήση. Οι "Αναμνήσεις" του δεν είναι απλώς η λεπτομερής αφήγηση της ζωής του, αλλά, πολύ περισσότερο, η κριτική παρουσίαση των μεγάλων ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων, με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι της εποχής του. Το Παρίσι των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι μεγάλες επαναστάσεις στη Ρωσία και την Ισπανία, οι απαρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου συνθέτουν το σκηνικό αυτής της συγκλονιστικής μαρτυρίας. Κατά τον ίδιο τον Σερζ, το βιβλίο είναι γραμμένο με ένα "σοσιαλιστικό και αναρχικό, διόλου αποθαρρυμένο πνεύμα" και ακροβατεί με απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στην κοφτερή κριτική ματιά του συγγραφέα και την σταθερή προσήλωση σε μία κατηγορική προσταγή: ποτέ να μην αρνηθείτε την υπεράσπιση του ανθρώπου ενάντια στα συστήματα που σχεδιάζουν την εκμηδένιση του ατόμου.