Μια μονογραφία για το θεατρικό έργο του Ανδρέα Φλουράκη μπορεί εν πρώτοις να φαίνεται παράδοξη. Ο συγγραφέας βρίσκεται σε πλήρη ακμή, η θεατρική του ειδικότερα ζωή αριθμεί δώδεκα χρόνια παρουσίας, ως εκ τούτου η όλη θεατρική παραγωγή του βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης και δοκιμασίας επί σκηνής και επί χάρτου.
Την ίδια στιγμή, οι παραπάνω "αναστολές" ισοσταθμίζονται και υποσκελίζονται από μία μακρά σειρά ικανότατων αντίπαλων "κινήτρων": Από το 2001 και μέχρι σήμερα ο Ανδρέας Φλουράκης δεν έπαψε να τροφοδοτεί με αδιάλειπτους ρυθμούς και αμείωτη διάθεση τη σύγχρονη θεατρική γραφή και σκηνή, με διαφορετικού μορφολογικού, θεματικού και υφολογικού είδους κείμενά του.
(Καίτη Διαμαντάκου-Αγάθου, από τον πρόλογο της α΄ έκδοσης)
