Το εγχείρημα ίδρυσης του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών εντάσσεται στα ευρύτερα κοινωνικά συμφραζόμενα ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά και στο πλαίσιο των αλλαγών που συντελέστηκαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, λίγο πριν και μετά τη θέσπιση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ο συνδικαλισμός των ποδοσφαιριστών, ενταγμένος στο πλαίσιο αντίληψης του ποδοσφαιριστή ως εργαζόμενου, είναι ένα νέο πεδίο, για το οποίο η γνώση μας παραμένει ατελής.
Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στη διερεύνηση των όρων με τους οποίους οι ποδοσφαιριστές επιχείρησαν να συγκροτήσουν την ταυτότητά τους ως επαγγελματίες, αναιρώντας πάγιες στερεοτυπικές αντιλήψεις, κατά την περίοδο 1975-1982.
