Στο βιβλίο εξετάζεται, από διαφορετική ωστόσο από ότι μέχρι σήμερα σκοπιά, η Νεοελληνική Φορεσιά, αστική και της υπαίθρου (17ος -19ος  αι.). Με καινούργια στοιχεία που προκύπτουν από επεξεργασία διαφορετικών πηγών (έγγραφα, κοινοτικά και ιδιωτικά, απογραφικοί κατάλογοι μονών, εμπορικά κατάστιχα) αξιολογούνται επιλογές, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, πολυτελών υφασμάτων ενδυμασιών όπως αυτές απεικονίζονται κυρίως σε χαρακτικά Ευρωπαίων περιηγητών.  Η παραδοσιακή φορεσιά (το σύνολο των ενδυμάτων και τα κοσμήματα που την συμπληρώνουν), άλλωστε συναρτάται άμεσα με την ιστορική περίοδο στην οποία ανήκει και επηρεάζεται όχι μόνον από τις τοπικές συνήθειες αλλά και από τα υπάρχοντα υλικά (μετάξι, μαλλί, βαμβάκι, λινάρι κ.λπ.), τις δεξιότητες των κατοίκων (υφάντρες, κεντήστρες), κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, επαφές με άλλους τόπους. Οι νεωτερισμοί οφείλονται κυρίως σε επαφές με άλλες ομάδες (εισαγωγή καινούργιων υλικών και τρόπων διακόσμησης, μετακινήσεις) και ερμηνεύονται εντασσόμενοι στο πλαίσιο της συγκεκριμένης τοπικής ιστορίας.