4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1897 [ΚΥΡΙΑΚΗ], [...]
Το απόγευμα είναι πλούσιο σε γεγονότα. Ανταλλάσσονται πυροβολισμοί ανάμεσα στους επαναστάτες και στις προωθημένες τουρκικές φρουρές. Μια σφαίρα πέφτει δίπλα σ` έναν στρατιώτη μας που βρισκόταν στη σκοπιά. Σταματώ αυτές τις ανοησίες και όλα τίθενται υπό έλεγχο. Ο διοικητής Hennique μου γράφει ότι έλαβε την επιστολή από τα μέλη της Επιτροπής όπου απαντούν στις χθεσινές του προτάσεις. Οι επαναστάτες παραχωρούν την ουδέτερη ζώνη για τα γυναικόπαιδα, αλλά ζητούν ως αντάλλαγμα να αντικατασταθούν οι τουρκικές σκοπιές της νοτιοδυτικής πλευράς από Γάλλους στρατιώτες. Καλώ αμέσως τον καϊμακάμη και τον Τούρκο διοικητή του στρατού και τους εξηγώ την πρόταση. Την αποδέχονται ευχαρίστως.
Ο ανώτατος διοικητής καταφθάνει τη στιγμή που αποχωρούσα. Είναι έξω φρενών και θέλει να φυλακίσει τον καϊμακάμη με την κατηγορία ότι από την ώρα που ήρθε δημιουργεί προβλήματα στην περιοχή.
Ο ναύαρχος αναγγέλλει στον διοικητή ότι ο αποκλεισμός της Κρήτης έχει αποφασιστεί και θα τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Τι θα είχε αυτό σαν αποτέλεσμα; Εάν έθετε τέλος σε αυτήν την κατάσταση τουλάχιστον, θα μας ικανοποιούσε όλους πάρα πολύ.