Ονειρεύομαι ότι κάποιος μου λέει: "Δεν μπορείτε να βρείτε το κλειδί των αινιγμάτων, δεν μπορείτε να έχετε την απάντηση σε κάθε ερώτημά σας, παρά μέσω του ονείρου. Πρέπει, λοιπόν, να δείτε αυτό το όνειρο". Με παίρνει, ως εκ τούτου, ο ύπνος στο όνειρο και ονειρεύομαι, στο όνειρο, ότι βλέπω αυτό το απόλυτο, αποκαλυπτικό όνειρο. Ξυπνάω, στο όνειρο. Θυμάμαι, στο όνειρο, το όνειρο του ονείρου· "ξέρω" τώρα, μια απέραντη, γαλήνια ευδαιμονία απλώνεται μέσα μου. Στο ξύπνημα, στο πραγματικό ξύπνημα, θυμάμαι πράγματι που ονειρεύτηκα να ονειρεύομαι, θυμάμαι που ονειρεύτηκα να ονειρεύομαι το αποκαλυπτικό όνειρο, αλλά δεν θυμάμαι καθόλου το περιεχόμενό του. Για μία ακόμη φορά, το όνειρο που εξηγεί τα πάντα, αυτό το όνειρο της απόλυτης αλήθειας, μου ξέφυγε.
