Η δομή γνέφει τρυφερά στον΄Εντγκαρ Άλαν Πόε. Η αύρα από βικτωριανά παραμύθια, ένας χαιρετισμός στον Πήτερ Παν, η ανάμνηση ελληνικών μύθων –στο συναπάντημα του Γκέιλ με τον κηπουρό, τον θυρωρό, τον οδηγό ταξί– διαπερνούν τη νουβέλα, σαν υπόκλιση ή μνήμη του παρελθόντος. Ακολουθεί με τίτλο «Μέρος Πρώτο», το ολιγοπρόσωπο, ατμοσφαιρικό, καλογραμμένο αφήγημα στο οποίο γνωρίζουμε τον Γκέιλ Έλιοτ μορφωμένο και φιλόδοξο, νεαρό διδάκτορα φιλολογίας, την παραμάνα του Άλμα, τον ηλικιωμένο καθηγητή Ντίξον, σύμβουλο του Γκέιλ στη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. >>>
