Δυσπιστία στις μετα-αφηγήσεις, θεαματικές κοινωνίες, αποτυχία συνδυασμού ατομικότητας και ανήκειν,απώλεια ταυτότητας, άρνηση θνητότητας, εκφυλισμός της γνώσης, καταναλωτισμός,
μικρο-αφηγήσεις, αλλοίωση της κοινωνικής συνοχής και σχετικοκρατία, αποτελούν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της μεταμοντέρνας/μετανεωτερικής εποχής. Μπορεί η τέχνη και στην προκειμένη περίπτωση η ποίηση, να βοηθήσει στην αποφυγή αυτής της δυστοπίας;
