Οι συγγραφείς και τα έργα που σχολιάζονται σε αυτό το βιβλίο υπό τον τίτλο Χωρικά ύδατα με έχουν απασχολήσει κατ’ επανάληψη και στο παρελθόν· συγκροτούν, θα έλεγα,  ένα μεγάλο μέρος από το λογοτεχνικό εικονοστάσι μου. Τα μελετήματα γράφτηκαν κατά την προηγούμενη κρίσιμη για τη χώρα μας δεκαετία με αφορμή επετείους ή αφιερώματα περιοδικών και δηλώνουν τον σταθερό προσανατολισμό μου προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα και κείμενα. Εκτός των άλλων, έχω την εντύπωση πως, παρά τις διαφορετικές εποχές που έζησαν και τις ανόμοιες συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιούργησαν, οι ποιητές, οι πεζογράφοι και οι φιλόλογοι που συστεγάζονται εδώ διαθέτουν ισχυρούς εσωτερικούς δεσμούς μεταξύ τους. Είναι φυσιογνωμίες με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Δεν υπαινίσσομαι μόνον την ιδιαιτερότητα της γραφής και του ύφους καθενός αλλά, κυρίως, την ηθική στάση που διατήρησαν σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής και της δημόσιας παρουσίας τους –στάση που καθιστά την περίπτωσή τους από πολλές απόψεις παραδειγματική. Πέρα από τη συνολική προσφορά τους στα Γράμματά μας, είναι πολλαπλώς ωφέλιμο να επανερχόμαστε στις παρακαταθήκες που μας κληροδότησαν, και μάλιστα σε μιαν εποχή κατά την οποία πλεονάζουν οι κίβδηλες φωνές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

 Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος (Πάτρα, 1939) έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μελέτες για πρόσωπα, θέματα και περιο­δικά της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, καθώς και βιβλιο­γραφίες. Το 2006 ανακηρύχτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστη­μίου Θεσσαλονίκης και το 2010 του Πανεπιστημίου Πατρών. Το 2015 βραβεύτηκε από το Ίδρυμα Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού έργου του.