Σημείωμα των επιμελητών || Ιστορία της τέχνης και εθνικισμός: από τη «γαλλική» Αναγέννηση στους «πριμιτίφ» ζωγράφους || Η ανάδειξη του Henri Focillon σε κατ εξοχήν εκφραστή της γαλλικής Σχολής Ιστορίας της Τέχνης || Η φαινομενολογία της εικόνας στην Ιστορία της Τέχνης: η περίπτωση του Heinrich Wolfflin || Ο Claudius Civilis του Aby Warburg || Πρόσληψη της αρχαιότητας και μελέτες Ιστορίας της Τέχνης. Από τον Aby Warburg στο διεπιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα SFB 644: «Μεταμορφώσεις της αρχαιότητας» (Transformationen der Antike) || Σοσιαλιστικός ρεαλισμός ή απλώς ρεαλισμός; Το κοινωνικό περιεχόμενο της τέχνης και η σωστή ή λαθεμένη χρήση των σχετικών όρων || Ο σχεδιαστής ως Gesamtkunstler: κρίση και μεταμορφώσεις της καλλιτεχνικής εργασίας στο γερμανικό κίνημα εφαρμοσμένων τεχνών των αρχών του 20ού αιώνα || «Πιστεύετε στη χρησιμότητα της τεχνοκριτικής;». Κριτική προσέγγιση μιας έρευνας γνώμης του 1927 στην εφημερίδα Paris-Midi || Η παγκοσμιοτική αντίληψη της ιστορίας της σύγχρονης τέχνης ως ολοκληρωτισμός. Τα παραγωγικά συστήματα, η επαγωγή, η εντροπία και οι δηλώσεις για το τέλος της τέχνης || Η επιστολή του Bronzino στον Varchi και η Αλληγορία με Αφροδίτη και Έρωτα στο πλαίσιο του Paragone των τεχνών || Εικονογραφικές εικονολογικές υπερβολές ελληνικού ενδιαφέροντος στην ιταλική Αναγέννηση: αρχαιοελληνικές και βυζαντινές υπερ-αναγνώσεις στην ιταλική τέχνη της πρώιμης Αναγέννησης || Ο ζωγράφος Αντώνιος Βασιλάκης, ο επονομαζόμενος Αλιένζε (LAliense) (Μήλος 1556 - Βενετία 1629) || «Περί ζωγραφίας»: άγνωστο χειρόγραφο του 18ου αιώνα || «Η Απόλυτη Σύγχυση της Επαγγελματικής Κρίσης»: Καλλιτέχνες και τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Επιτροπή της Βρετανικής Βουλής, 1816 || Από το αγιογραφικό εργαστήριο στη βιομηχανική παραγωγή: το έργο του Κερκυραίου Νικόλαου Ασπιώτη || Ιστορία της νεοελληνικής εκκλησιαστικής τέχνης: ζητήματα οριοθέτησης του ερευνητικού πεδίου και επαναπροσδιορισμού της ιστοριογραφικής μεθόδου || Η γεωργιανή συλλογή των μεσαιωνικών εικόνων από σμάλτο τον 19ο-20ο αιώνα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής || «Μια ιδέα κάπως λειψή»: η κριτική του Τώνη Σπητέρη για την έκθεση Θεόφιλου στο Παρίσι το 1961 || Η Caresse Crosby και ο ρόλος της στην προώθηση της ελληνικής τέχνης διεθνώς. Το καλλιτεχνικό περιοδικό Portfolio και η έκθεση του 1953 στους Δελφούς || Ο Αλέξανδρος Ιόλας στα χρόνια της Hugo Gallery, οι συλλέκτες de Menil και η προώθηση του σουρεαλισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες || Mec Art Graphic 1972: Οι καλλιτέχνες της Mec Art και η εκδότρια Μάγδα Κοτζιά || Η επανέκθεση Modernites plurielles των μόνιμων συλλογών του Μουσείου Πομπιντού: επανεξετάζοντας την αφήγηση της μοντέρνας τέχνης της Δύσης || Η «Θάλασσά μας», ξανά: Λόγοι για τη μεσογειακή φωτογραφία || Δημόσια γλυπτική και Μνήμη. Η περίπτωση των μνημείων για τον Κυριάκο Μάτση, το Ολοκαύτωμα και το Εβραϊκό Νεκροταφείο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης || Η υπόθεση της Εθνικής Καρτερίας (1952-1956). Η διαμάχη γύρω από το πρώτο ελληνικό μνημείο στα απελευθερωμένα Δωδεκάνησα || Το έργο του γεωργίου Πολ. Γεωργίου: εκλεκτικισμός, αυτόχθων πρωτογονισμός και περιφερειακός κοσμοπολιτισμός ως άλλος μοντερνισμός || Η σχέση της τέχνης του έλληνα ζωγράφου Δημήτρη Περδικίδη με την εθνική αφήγηση για την αφαιρετική ζωγραφική στην Ισπανία (1953-1964) || Εθνική χωρογραφία και φωτογραφικό τοπίο: Οι πρώτες θεσμικές απόπειρες προβολής της Ελλάδας (1900-1910) || Η «γενιά του 30» στην ιστοριογραφία της νεοελληνικής τέχνης: η προβληματική χρήση ενός αδιευκρίνιστου όρου και η κατασκευή μιας ανύπαρκτης «γενιάς» καλλιτεχνών || Εικόνες μοντέρνων γυναικών στην ελληνική τέχνη του Μεσοπολέμου || Το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη στην ΑΣΚΤ: η διδασκαλία της τέχνης ως διδασκαλία της «επιστήμης» της || το έργο του ασπούδαχτου ζωγράφου Σπύρου Παλιούρα (1877-1957): μια εκδοχή της ελληνικότητας του Μεσοπολέμου; || Το αρχείο του γιώργου ζογγολόπουλου: μια πρώτη προσέγγιση || Νεαρέ αρχιτέκτων πού πας;. Η αρχιτεκτονική διαδρομή του Ισαάκ Σαπόρτα στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1930 || Η λαϊκότητα ως όχημα του μοντερνισμού; Οι Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές και το Καταραμένο Φίδι || Τέχνη και Τοπική Αυτοδιοίκηση 1941-1950. Καταγραφή από τα Πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας
