“Στὸν τόμο αὐτόν, ποὺ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος τὸν τιτλοφορεῖ Ὀρθόδοξη Φιλοσοφία τῆς Ἀληθείας, προβάλλει τὸ ἀνθρωπολογικὸ πρόβλημα ποὺ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῶν θεολογικῶν συζητήσεων ἀλλὰ καὶ τοῦ εὐρύτερου πνευματικοῦ καὶ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ. Αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι τελείως φυσικό, γιατὶ τὸ ὑλοκρατικὸ πνεῦμα καὶ ὁ σύγχρονος τρόπος ζωῆς συνέθλιψαν τὸν ἄνθρωπο καὶ ἀφαίρεσαν ὅλο τὸ πνευματικὸ βάθος του. Ἔτσι ὁδήγησαν τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο σὲ μιὰ ἐπιφανειακὴ ψηφιοποίηση. Τὸ ὑποβίβασαν σ’ ἕνα ἐπίπεδο ὅπου συνωστίζονται πολλὰ ἀτομικὰ «ἐγὼ» χωρὶς κανένα συλλογικὸ «ἐμεῖς».”
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
