Ποιήματα που ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα, από σπίτι σε σπίτι, από στόμα σε στόμα, από καρδιά σε καρδιά. Ποιήματα φλουριά, ποιήματα πολύτιμα, από απλές λεξούλες που τραγουδούν, που παίζουν κρυφτό, που χορεύουν, που γελούν και δακρύζουν από χαρά. Ποιήματα φτιαγμένα με περίσσια στοργή και φροντίδα, ποιήματα από ατόφιο χρυσάφι.

Εικόνες εξωφύλλου-οπισθοφύλλου: Ιωάννα Αθανασοπούλου

Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θα διαβάσετε την πρώτη γλώσσα στον κόσμο, το κοινό σημείο των εθνών και λαών της γης: την ποίηση. Αρκετά τα είδη και οι μορφές της. Στην Ιταλία συναντάμε το τριολέτο και το σονέτο, στη Μαλαισία το Παντούμ, στην Αγγλία το λίμερικ, στην Ιαπωνία το χαϊκού, το τάνκα και το σένριου.
Υπάρχουν ποιήματα που αποτελούνται από δίστιχα, σε άλλα πάλι πλέκονται οι στίχοι και οι ομοιοκατάληκτες λέξεις με διαφορετικούς τρόπους. Στην εποχή μας το ποίημα μπορεί να είναι γραμμένο και σε πεζό λόγο. Το ποίημα, λοιπόν, έχει πολλές ενδυμασίες. Όμως είτε είναι ντυμένο απλά, είτε επίσημα, μέσα στους στίχους του κρύβεται η καρδιά του. Εκείνη μόνο μπορεί να μας πει τι είναι η ποίηση.
Η ποίηση γλυκαίνει και μερώνει τις ψυχές, συμβουλεύει, διασκεδάζει, ψυχαγωγεί, οξύνει τη φαντασία. Ποίηση είναι να μην πληγώνεις τους άλλους.