Το βιβλίο αυτό αποσκοπεί σε μια κοινωνιολογική ανάλυση του Μακεδονικού Ζητήματος. Προτάσσεται μια γενική εισαγωγή αναφορικά με τα ζητήματα συλλογικής μνήμης, εθνικής συγκρότησης και εθνοτικής αντιπαράθεσης, όπως αυτά εμφανίζονται στα Βαλκάνια από τα μέσα του 19ου αιώνα. Παρουσιάζεται επίσης και μια επισκόπηση του «ονοματολογικού» ζητήματος της δεκαετίας του ’90, όπως αυτό βιώθηκε στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Βασική επιδίωξη είναι ο κάθε αναγνώστης να μπορέσει να βρει κάτι χρήσιμο στις σελίδες του βιβλίου ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού, καθώς βασική αρχή της κοινωνιολογικής προσέγγισης αποτελεί ο σεβασμός της διάκρισης ανάμεσα στην επιστημονική ανάλυση και στην αξιολογική κρίση.

Το Μακεδονικό Ζήτημα προσεγγίζεται ως ένα θέμα που οφείλει την ύπαρξή του στην παραγωγή και διατήρηση διαφορετικών, αλληλοαναιρούμενων και αλληλοσυγκρουόμενων, εθνικών αφηγήσεων από τα εμπλεκόμενα μέρη (Ελλάδα, Βουλγαρία κλπ.), που οδηγούν σε αδυναμία εύρεσης αμοιβαία αποδεκτών συμβιβασμών. Προς αυτήν τη κατεύθυνση, αυτό το βιβλίο αποτελεί έναν γενικό οδηγό για τον αναγνώστη, ανατέμνοντας τις σύγχρονες αυτές αντιπαραθέσεις και διαυγάζοντας τη σχέση της εθνικής ταυτότητας με τη συλλογική μνήμη. Ο συγγραφέας αποδομεί αυτές τις αφηγήσεις με ιδιαίτερη έμφαση στις σύγχρονες εκφάνσεις τους, όπως διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εν τέλει, σε αντιπαράθεση προς αυτές, αναπτύσσει μια δική του τρίτη (και εκτός πλαισίου αντιπαλότητας) ερμηνεία.