Άφθαστος σε σπαρταριστό χιούμορ και λεπτή ειρωνεία, ο Ρωμανίδης μπορούσε να παραστήσει ανάγλυφες και τις πιο αδιόρατες διαστρεβλώσεις ζωτικών λειτουργιών του εκκλησιαστικού βίου, όπως του επισκοπικού θεσμού ή του μοναχισμού, λέγοντας π.χ.:
Τώρα πια ο διάβολος απολαμβάνει μόνιμα θερινές διακοπές γιατί το έργο του το έχουν επωμισθεί οι επίσκοποι…
Ή,
…ελέχθη ότι αν ζούσε σήμερα ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός θα έκλεινε τα υπάρχοντα σχολεία.
…πιστεύω αν ζούσε θα έκλεινε την Ιερά Κοινότητα…
