Πώς αρθρώνονται και διαμορφώνονται οι εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ;
Πόσο αποτελεσματική είναι η ΕΕ ως διεθνής δρων;
Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την εξέλιξη των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ;
Στα παραπάνω σημαντικά ερωτήματα επιχειρούν να απαντήσουν οι συνεισφορές των πανεπιστημιακών, ερευνητών και ειδικών επιστημόνων που περιέχονται στον ανά χείρας συλλογικό τόμο, ο οποίος συνιστά την πρώτη στην ελληνική βιβλιογραφία προσπάθεια συνολικής προσέγγισης των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ.
Μέσα από την παρουσίαση του ιστορικού και θεσμικού πλαισίου των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ, με αναφορά στις βασικές συμφωνίες που διέπουν τις σχέσεις αυτές και την αμφίδρομη επιρροή που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ΕΕ και το διεθνές σύστημα, μελετώνται η διεθνής παρουσία και "επίδοση" της ΕΕ, οι σχέσεις της με άλλες χώρες, περιφέρειες και διεθνείς οργανισμούς και γενικότερα ο ρόλος που διαδραματίζει η ΕΕ στο διεθνές σύστημα.
Οι συνεισφορές αρθρώνονται σε τρεις ειδικότερους άξονες: διμερείς σχέσεις με τις πιο ισχυρές δυνάμεις του διεθνούς συστήματος (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα), σχέσεις με περιφέρειες (Υποσαχάριος Αφρική, Λατινική Αμερική) και διεθνείς και περιφερειακούς οικονομικούς οργανισμούς και οργανισμούς ασφάλειας (ΟΗΕ, ΠΟΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ) και τέλος, οριζόντιες θεματικές πολιτικές με διεθνείς προεκτάσεις (κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, μετανάστευση, πολιτική διεύρυνσης, πολιτική γειτονίας, ενεργειακή πολιτική, πολιτική περιβάλλοντος).
