Από έναν νέο ποιητή, πρωτοεμφανιζόμενο μάλιστα, στις μέρες μας δεν είναι δίκαιο να περιμένει κανείς πολλά. Μεγαλωμένοι σε συνθήκες μικρής ή μεγαλύτερης άνεσης (μ’ όλη την χρόνια κρίση μας), υπερπροστατευμένοι από οικογένεια και συντεχνία (κατά το εθνικό μας χούι), παραζαλισμένοι από τους δασκάλους της «δημιουργικής γραφής» (και δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω), περιζήτητοι από περιοδικά και εκδοτικούς οίκους (κι ας έχουν οι ίδιοι άλλη εντύπωση), οι νέοι ωριμάζουν πολύ αργά, αργότερα από ποτέ. >>>
