Ιδεολογία – Γλώσσα – Κόμμα: τρεις συνιστώσες του ιδίου σύμπαντος που συνθέτουν όλον ενιαίο, διαπλεκόμενες σε σχέση αλληλογονίας και αλληλοπάθειας. Αναχωρώντας από το αριστεροκομματικό ιδίωμα, του οποίου αναλύονται οι γραμματικοσυντακτικές δομές και η ιδεολογική τους λειτουργία, το εγχείρημα του παρόντος βιβλίου επεκτείνεται στο ιδεολογικό και το οργανωτικό μόρφωμα, τόσο κατά τις θεωρητικές του προκείμενες όσο και κατά τις συγκεκριμένες του πραγματώσεις μέσα στην ιστορία.

Έτσι, η ανίχνευση των συντεταγμένων της «ξύλινης γλώσσας» και των μεταμορφώσεών της, από ένα σημείο και μετά γίνεται αφορμή, κάποτε μάλιστα και πρόσχημα και πάντως κοινός παρονομαστής αναλύσεων -και πολεμικών τοποθετήσεων- που αφορούν τα ευρύτερα μεγέθη προς τα οποία συνάπτεται.: Το μαρξιστικό εγχείρημα ως πλήρες σύστημα ιδεών, τη ρωσική επανάσταση, τη μετεξέλιξη του κομμουνιστικού κινήματος, την περεστρόικα, τις εν Ελλάδι εκδοχές κλπ.

Κι αυτές οι αναλύσεις, βαίνοντας πέραν των περιστασιακών εναυσμάτων -που ως στοιχεία ακριβ’ως επικαιρικά γίνονται γρήγορα ανεπίκαιρα – προσπαθούν να επισημάνουν το διαρκέστερο μέσα στο φευγαλέο και να αποστάξουν κάποια ουσία με ευρύτερη γνωστική και παιδαγωγική αξία.