O Αλέξανδρος Γεωργιάδης, γεννημένος στον Όθο της Καρπάθου, βρέθηκε μετανάστης στην Αμερική. Ηλεκτρολόγος μηχανολόγος, απόφοιτος του Κάρνεγκι, κατατάχτηκε στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στη διάρκεια του Β/ Παγκοσμίου Πολέμου, την OSS (Office of Strategic Services). Με έδρα την Αδριανούπολη οργάνωσε πράξεις δολιοφθοράς των Συμμάχων, με αποτέλεσμα να αποκοπούν οι γέφυρες τροφοδοσίας του Άξονα από την Τουρκία.

Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του λοχαγού. Τιμήθηκε με τον Χάλκινο Αστέρα Ανδρείας του αμερικανικού στρατού και έλαβε τη διάκριση της Λεγεώνας της Τιμής για την αποκάλυψη του δικτύου διπλών πρακτόρων «Ντόκγουντ».

Η άρνησή του να δουλέψει για τη CIA μετά το τέλος του πολέμου και η συνεργασία του με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ τον έφεραν στο μάτι του κυκλώνα, όταν στην Αμερική μεσουρανούσε το άστρο του Μακάρθυ, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές ψυχολογικές και άλλες διώξεις.

Μέλος της ΑΧΕΠΑ από την ίδρυσή της, παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του, το 1976, φλογερός Δωδεκανήσιος και λάτρης της πατρίδας του, της Καρπάθου.

Η Κωνσταντινούπολη τότε ήταν η κατεξοχήν πόλη-θερμοκήπιο πρακτόρων κάθε προέλευσης εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης και του ρόλου της Τουρκίας, που φαινομενικά παρέμενε μεν ουδέτερη, αλλά στήριζε τον Άξονα. Μέσα σε αυτό το καζάνι που έβραζε και οι πάντες –υπολογίζεται πως πάνω από διακόσιοι πράκτορες ζούσαν στην πόλη εκείνη την περίοδο– έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να κρύβουν τον ρόλο τους, έχοντας ως προκάλυμμα άλλοι την ιδιότητα του δημοσιογράφου, άλλοι του καθηγητή και άλλοι του επιχειρηματία στις δεκάδες νέες επιχειρήσεις που είχαν ανοίξει ξαφνικά στην πόλη, ο Μακ Φάρλαντ, γνωστός περισσότερο με το παρατσούκλι «Πάκι», κυκλοφορούσε ντυμένος κατάσκοπος λες και ήταν κάθε μέρα Απόκριες! Όταν έμπαινε στο σαλόνι του ξενοδοχείου Παρκ, ο πιανίστας σταματούσε να παίζει και ξεκινούσε να χτυπάει στα πλήκτρα το αγαπημένο τραγουδάκι της εποχής «Μπου μπου μπέιμπι, είμαι ένας κατάσκοπος!».