«Το εγώ είναι ένας άλλος. Αν ο χαλκός ξυπνά κι έχει γίνει σάλπιγγα, δεν ευθύνεται εκείνος. Ο ποιητής βρίσκεται εκεί όπου γεννιέται η σκέψη του, την κοιτά, την ακούει. Σε κάθε μορφή έρωτα, οδύνης, τρέλας – ψάχνει τον εαυτό του, εξαντλεί μέσα του όλα τα δηλητήρια, και κρατάει από όλα αυτά μόνο τις πεμπτουσίες. Γνώστης γιατί φτάνει στο Άγνωστο. Είναι κλέφτης φωτιάς. Καθήκον του, να μας κάνει να νιώσουμε, ν’ αγγίξουμε, να ακούσουμε ό,τι ανακαλύπτει. >>>
