«Είμαι ένας πολίτης των ξενοδοχείων. Ένας πατριώτης των ξενοδοχείων».
Περιγραφή
«Το ξενοδοχείο, που αγαπώ σαν πατρίδα μου, βρίσκεται σε ένα από τα μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια, και τα βαριά χρυσά γράμματα-αντίκες, με τα οποία είναι γραμμένο το μπανάλ όνομά του (λάμποντας πάνω από τις στέγες των σπιτιών, που ανηφορίζουν μαλακά) είναι στα μάτια μου μεταλλικές σημαίες, υψωμένα μικρά λάβαρα που χαιρετούν αστράφτοντας αντί ν’ ανεμίζουν».
ΤIΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1920 ΚΑI 1930 O ΓΙΟΖΕΦ ΡOΤ ταξίδεψε πολύ σε μια Ευρώπη σε κρίση, στην Ευρώπη, περιπλανώμενος από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και γράφοντας για τα μέρη από τα οποία περνούσε. Οξυδερκή, νοσταλγικά, γεμάτα περιέργεια και βαθιά παρατηρητικά –συγκεντρωμένα εδώ για πρώτη φορά από τον Άγγλο μεταφραστή του έργου του Ροτ Michael Hofmann– τα άρθρα του ζωγραφίζουν την εικόνα μιας ηπείρου που σπαράζεται από την αδήριτη βία της αλλαγής, γαντζωμένης ταυτόχρονα στην παράδοση.
Από τη Βαλτική. το Αμβούργο, τη Βιέννη, τη Μασσαλία, την Πολωνία, τον Βόλγα, τα τυραννικά γυμνάσια του αλβανικού στρατού, τα ετοιμόρροπα «πηγάδια» της νέας πρωτεύουσας του πετρελαίου στη Γαλικία και τα διαλυμένα παζάρια, τα σπίτια τα κομμένα στα δυό για να γίνουν τα Τίρανα μια μοντέρνα πρωτεύουσα, μέχρι τους ξεχωριστούς, ιδιόμορφους ανθρώπους που συναντά ο Ροτ στα ξενοδοχεία όπου μένει, αυτά τα κείμενα-βινιέτες είναι τρυφερά και μεθυστικά μαζί. Με τη θαυμάσια επιλογή και εισαγωγή του Μάικλ Χόφμαν, αποτελούν λογοτεχνικές καρτ ποστάλ από έναν κόσμο χαμένο, που κατευθυνόταν αμετάκλητα προς έναν παγκόσμιο πόλεμο.
«Απερίγραπτης αξίας, αυτές οι ιστορίες ζωγραφίζουν όμορφα πορτραίτα και σκηνές από τον χαμένο κόσμο της μεσοπολεμικής Ευρώπης, συνδυάζοντας ταξίδια με το τρένο, πολυσύχναστα καφέ σε μεγάλα ξενοδοχεία και πάρκα και στιγμιότυπα από τη ζωή που ο συγγραφέας έζησε γυρίζοντας με δυό βαλίτσες από μέρος σε μέρος τις δεκαετίες του 1920 και του 1930. […] Οι ιστορίες του Ροτ ξεχειλίζουν από την ανησυχητική προαίσθηση των νέων μορφών εξουσίας, που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται, χωρίς να σηκώνουν σημαίες πολιτικές. Είναι ελεγείες, ιλιγγιώδεις και προφητικές».
–BARNABY ROGERSON
«Αυτή η θαυμάσια επιλογή άρθρων από τα χρόνια της Βαϊμάρης, περίοδο κατά την οποία ο Ροτ πέρασε στο Παρίσι, στη Γερμανία και ταξιδεύοντας, φωτίζει την ιδιοφυΐα του από κάθε δυνατή γωνία: ως επαναστάτη, ως πιστού υπηκόου της χαμένης αυτοκρατορίας, ως ανθρώπου που συμπάσχει». – JAN MORRIS
«Μια ιδιαίτερα σημαντική και υπέροχα συναρπαστική συλλογή άρθρων του Γιόζεφ Ροτ από το διάστημα του Μεσοπολέμου».
– WILLIAM BOYD
«Είναι ίσως χιλιοειπωμένο (όπως είχε πει και ο ίδιος ο Ροτ για τα άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά): ότι, δηλαδή, τα κείμενά του αποτυπώνουν το πορτραίτο μιας εποχής. Αλλά είναι χιλιοειπωμένο επειδή είναι αλήθεια. Με τα Χρόνια των ξενοδοχείων ο Ροτ δεν μας δίνει το πορτραίτο μόνο της δικής του εποχής· μας δίνει και το πορτραίτο της δικής μας.
Διαβάζοντας τα Χρόνια των ξενοδοχείων είναι σαν να κοιτάζει κανείς σε καθρέφτη – οι ίδιες αγωνίες, τα ίδια μίση, οι ίδιοι πόθοι, οι ίδιες δυνάμεις. […] Τα άρθρα του Ροτ συχνά σκιαγραφούν την κατάλυση των νόμων του κόσμου μας, θυμίζοντας Κάφκα».
– JOSH ROMM
«Η γραφή του είναι τόσο άψογα δομημένη που κυριολεκτικά καταβροχθίζουμε το βιβλίο, μην μπορώντας να σταματήσουμε. Το φιλοσοφικό βλέμμα του Ροτ δίνει παγκόσμιο χαρακτήρα σε μικρά κι ασήμαντα γεγονότα με αφορισμούς εφάμιλλους του Μάρκου Αυρήλιου».
– AMANDA HOPKINSON
«Είναι τόσο πολλές οι φανταστικές σκηνές, οι αξέχαστοι χαρακτήρες, οι εξαιρετικές, αξιοθαύμαστες φράσεις. […] Λόγος ωραιότατος, ελεγειακός, καυστικός και προφητικός μαζί». – GEORGE PROCHNIK
«Αυτή η ανθολογία δημοσιογραφικών κειμένων του Ροτ μας δίνει την ολοζώντανη αίσθηση μιας ηπείρου στο χείλος της αλλαγής».
– LUCY POPESCU
«Αδιάλειπτη λαμπρότητα, ακαταμάχητη γοητεία και διαρκής συνοχή».
–JEFFREY EUGENIDES
The New York Times Book Review
«Ο Ροτ συλλαμβάνει και συμπυκνώνει την Ευρώπη σε εκείνες τις αβέβαιες ώρες πριν από τη μεγάλη αναταραχή και τον αφανισμό ενός πολιτισμού».
