Λέγεται ότι στην κορυφή των Λευκών Καρπαθίων κάποιες γυναίκες είχαν καταφέρει να διαφυλάξουν και να μεταφέρουν από γενιά σε γενιά τη χαμένη για αιώνες γνώση και διαίσθηση. Τις αποκαλούν θεές επειδή είναι σε θέση να θεραπεύουν ή να προβλέπουν το μέλλον, αν και δεν φρόντισαν για το δικό τους. 

H Ντόρα είναι η τελευταία θεά. Δεν μπορεί να αποδεχτεί τον οπισθοδρομικό τρόπο ζωής αυτών των γυναικών και ούτε θέλει να διαβάζει στην τελετουργία με το λιωμένο κερί το μέλλον όσων την επισκέπτονται, όπως έκανε η θεία της Τερέζιε Σουρμένοβα. Όλα αλλάζουν όμως όταν συνειδητοποιεί ότι οι δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει μέχρι τότε –ο εγκλεισμός της σε οικοτροφείο, καθώς και η νοσηλεία της θείας της σε άσυλο– ήταν μέρος ενός προσεκτικά επεξεργασμένου σχεδίου. 

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στο Υπουργείο Εσωτερικών της Τσεχικής Δημοκρατίας υπάρχει ένας φάκελος που περιμένει να τον ανακαλύψουν· περιλαμβάνει ορισμένα έγγραφα της Αστυνομίας σχετικά με έναν εχθρό του κράτους, τη Σουρμένοβα, θεία της Ντόρα. Έτσι η δύσπιστη Ντόρα ανακαλύπτει λεπτομέρειες από την άγνωστη μέχρι τότε μοίρα της οικογένειάς της, αλλά και των άλλων θεών. 

Αποτελούσαν τελικά κίνδυνο οι θεές για τους ανύποπτους ασθενείς τους; Εξέφραζαν πραγματικά μια ιδεολογική απειλή για την κοινωνία των μεταπολεμικών χρόνων; Το συναρπαστικό μυθιστόρημα της Κατερζίνα Τούτσκοβα βρίθει μαγείας και συναισθημάτων, ενώ συγχρόνως φωτίζει ένα μέρος της προσεκτικά συγκεκαλυμμένης τσεχικής ιστορίας.