Η Νέα Ελλάς, ης την περιγραφήν, ιστορικώς, τοπογραφικώς και αρχαιολογικώς εκδίδωμι σήμερον, σύγκειται εκ των νέων τη Ελλάδι προσαρτηθεισών χωρών, των αρχομένων από της παλαιάς (από του 1862-1912) οροθετικής γραμμής, ην δυστυχώς, κατά τον απαισίας μνήμης Ελληνοτουρκικόν πόλεμον του 1897, μετερρύθμισαν οι αντιπρόσωποι των Δυνάμεων, από κοινού μετά των της ομόρου επικρατείας, προς όφελος της Τουρκίας (ιδέ τον εμόν Ελληνο-τουρκικόν πόλεμον, Αθήναι 1897 εις 8ον μετ` εικόνων και χαρτών), μέχρι των νέων ελληνικών μεθορίων. Περιλαμβάνονται δε εν ταις νέαις ημών ταύταις κτήσεσι: α΄η Θεσσαλική Περραιβία, ήτοι η επαρχία Ελασσώνος, η μη προσαρτηθείσα τω 1882, αποτελούσα το 1/5 της όλης Θεσσαλίας, τη Ελλάδι λωρίς της Εστιαιώτιδος, ένεκεν στρατηγικών λόγων, β΄η Μ. Μακεδονία, γ΄ η πέραν της Άρτης Ήπειρος, και τέλος αι νέαι του Αιγαίου πελάγους νήσοι.
Αι χώραι αύται κατοικούνται ως επί το πλείστον, υφ` Ελλήνων ορθοδόξων, πλην τινων Τούρκων, Βουλγάρων, Κουτσοβλάχων, Αλβανών, Εβραίων, και τινων Ευρωπαίων, παντός έθνους, εν τη μεγαλοπόλει Θεσσαλονίκη, και είπου αλλαχού, οικούντων. Δια τούτο ενομίσαμεν ότι θα εκάμομεν παράλειψιν εάν δεν ελέγομέν τινα περί των νέων τούτων μικτών πληθυσμών του Κράτους ημών. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)