Δέκτης των λογοτεχνικών κινημάτων της Ευρώπης και ποτέ πομπός, η νεοελληνική λογοτεχνία, ανεξάρτητα από τις επιδράσεις που δέχτηκε, δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί σε ρεύμα ικανό να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα. Τα μόνα ελληνικά λογοτεχνικά έργα που πρόσφεραν κάποια στοιχεία και καρποφόρησαν σε ξένο λογοτεχνικό έδαφος, έτσι ώστε να μην αποτελούν μιαν απλή προσθήκη στο σώμα της ευρωπαϊκής (και όχι μόνο) λογοτεχνίας αλλά και να μπορούν να θεωρηθούν γονιμοποιά και αντιπροσωπευτικά του ευρωπαϊκού πνεύματος, είναι τα έργα του Καβάφη, του Καζαντζάκη και του Σεφέρη. >>>
