Το πληθωρικό αυτό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1911, έχει απ’ όλα: συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα, κατασκοπευτικές περιπέτειες, έρωτα, αναγνωρίσεις χαμένων προσώπων. Όλα συνέχονται σε μια δραματική πλοκή, που συνδέεται με τους τρεις βασικούς χαρακτήρες: τους δυο φίλους, Μιχαήλ και Κωνσταντίνο, και τη Βουβή Βουλγάρα. Και στο φόντο της ιστορίας, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, η λατρεία του στρατού προς το πρόσωπό του, αλλά και τα δραματικά γεγονότα που συνδέονται με τη βασιλεία του. Μέσα από την ανάπλαση της ιστορικής πραγματικότητας μιας άλλης εποχής παρακολουθούμε πώς οι ήρωες του βιβλίου εξαρτώνται και καθορίζονται από αυτήν. Παράλληλα, όμως, υπάρχουν ιδανικά που τους τοποθετούν πέρα και πάνω από τα ανθρώπινα όρια: η φιλοπατρία, η έννοια της αυτοθυσίας, η φιλία κάνουν ξεχωριστούς τους χαρακτήρες του Μιχαήλ, του Κωνσταντίνου, της Βουλγάρας, ενώ λειτουργούν ως πρότυπα για τους νεαρούς αναγνώστες.