Ο Μιλτιάδης Σαλβαρλής στο βιβλίο του με τον τίτλο Μικρά δωμάτια πανικού, μέσα από δέκα διηγήματα και το ενδέκατο σε θέση επιλόγου, απλώνει έναν κόσμο καθημερινό και συγχρόνως ιδιαίτερο, γεμάτο από στερήσεις και εσωτερικές πληγές. Διηγήματα τα οποία δεσπόζουν είναι το «Μικρά δωμάτια πανικού» –το οποίο δίνει και τον τίτλο του στο βιβλίο– και το «Δύο».
{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}
Για κάθε έναν από τους ήρωές του έχει χτίσει ένα διαφορετικό σύμπαν, το οποίο γίνεται και το σκηνοθετικό πλαίσιο εντός του οποίου θα κινηθεί. >>>
«Ζωή. Ζωή μου. Φυλακή μου. Ζωή σε τοίχους. Ζωή πίσω από υγρά τζάμια. Ζωή με μόνη ζεστασιά το χνώτο. Ζωή με δυο χεράκια κοκαλιάρικα γαντζωμένα στα κάγκελα παιδικού πάρκου στο δημόσιο βρεφοκομείο. Ζωή με τις παλάμες απλωμένες, όσο περιμένεις τον χάρακα να χτυπήσει – με την κόψη. Ζωή με χειροκροτήματα. Ζωή με λεφτά. Πολλά λεφτά. Καλή ζωή; Σκατοζωή; Ποιος ξέρει; Ίσως το μάθω κάποτε. Σε μιαν άλλη ζωή». Με τα παραπάνω λόγια κλείνουν τη ζωή τους οι ιστορίες του Σαλβαρλή. >>>
