Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Δανάης ήταν ότι υπήρξε γυναίκα που προηγούταν  πολύ της κοινωνίας της και της αυστηρής πατριαρχικής οικογένειάς της και αυτό το έδειχνε σε όλους. Πλήρωσε το τίμημα; Αναμφίβολα. Την χειραγώγησαν και την χρησιμοποίησαν χωρίς κανείς να σκεφτεί πώς ένιωθε. Παρ’ όλα αυτά, το πνεύμα της ξυπνούσε μέσα της την δύναμη να τολμά να ταξιδεύει σ’ αυτή την βαθιά και άγνωστη θάλασσα της ψυχής της. Ανεμοδαρμένη και απογοητευμένη από τα λάφυρα της ζωής της, θ’ αναζητά το παρθένο και μυστηριώδη αλάτι του είναι της. Βούλιαξε αρκετές φορές και έβρισκε την δύναμη  να  αναδυθεί με ένδυμα την αλήθεια και κόσμημα την ελπίδα για να συνεχίσει το ταξίδι της ζωής της σε πιο γαλήνια και καθαρά νερά. Ωστόσο θα είχε πληρώσει ακόμη μεγαλύτερο τίμημα αν είχε καταπιέσει την πληθωρικότητά της σκεπτόμενη «τι θα πουν οι άλλοι». Έμαθε να βλέπει και να δέχεται τα γεγονότα της ζωής της σκεπτόμενη πάντα την όποια θέση της, στην σκακιέρα της ζωής.