Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία τριών φίλων που γνωρίζονται στη Μόσχα της δεκαετίας του 1950 και ενσαρκώνουν τον ηρωισμό, τον παραλογισμό, τον συμβιβασμό αλλά και την ελπίδα μιας ολόκληρης εποχής. Οι τρεις πρωταγωνιστές –ένας ορφανός ποιητής, ένας ευαίσθητος πιανίστας και ένας ριψοκίνδυνος φωτογράφος– αγωνίζονται να ενηλικιωθούν σε μια χώρα που λογοκρίνει, διώκει και εξορίζει τα ινδάλματά τους. Το Πράσινο αντίσκηνο είναι πλούσιο σε έρωτες και δολοπλοκίες, αντιφρονούντες και κατασκόπους. Η συγγραφέας περιγράφει γλαφυρά την καθημερινή ζωή στη Σοβιετική Ένωση μετά τον θάνατο του Στάλιν και, συγχρόνως, διερευνά τις ηθικές διαστάσεις που λαμβάνει η ατομική ακεραιότητα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που ελέγχεται από την μυστική αστυνομία. Βυθίζοντας τους αναγνώστες σε μια τεράστια τοιχογραφία, στη σύγχρονη τραγωδία της Ρωσίας, η Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια επωφελείται από το απαράμιλλο αφηγηματικό της χάρισμα για να μας υπενθυμίσει τόσο το μεγαλείο των ανθρώπων που ωθούνται από το θάρρος, την αγάπη και τα ιδανικά, όσο και τις φρικαλεότητες που εκπορεύονται από τη δειλία, την προδοσία και την πολιτική βία. Ένα μεγαλειώδες έργο που ακολουθεί την παράδοση του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόι και του Παστερνάκ.

«Πώς δημιουργείται ένας αντιφρονών; Ποια είναι η αιτία; Ένα ιδανικό; Η αγάπη για την ελευθερία; Ή μήπως απλώς η τύχη; Το Πράσινο αντίσκηνο της Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια είναι μια αριστοτεχνική σάγκα, όπου παρακολουθούμε τα αντικρουόμενα πεπρωμένα τριών φίλων την εποχή της ΕΣΣΔ. Ένα μεγαλοπρεπές μυθιστόρημα για την πίστη και τον ολοκληρωτισμό»

Le Monde

«H σπουδαία κυρία της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας, έγραψε με το Πράσινο αντίσκηνο το αριστούργημά της, αποτυπώνοντας την καταπίεση των διανοουμένων στη Σοβιετική Ένωση»

Frankfurter Allgemeine Zeitung

«To Πράσινο αντίσκηνο είναι επιβλητικό και ρωμαλέο έργο. Θα είναι δύσκολο για τους αναγνώστες της Ουλίτσκαγια να μη φανταστούν τους εαυτούς τους στη θέση των ηρώων της, να μην αναλογιστούν τις επιλογές που θα έκαναν οι ίδιοι υπό παρόμοιες συνθήκες. "Η συνείδηση λειτουργεί κατά της επιβίωσης" παρατηρεί ένας απ` τους χαρακτήρες. Είναι αδύνατο να μην αναρωτηθούμε τι από τα δύο θα διαλέγαμε εμείς»

The New York Times Book Review

«Η φωνή αυτής της γυναίκας ισοδυναμεί με ένα είδος ηθικής αυθεντίας για πολλούς συμπατριώτες της οι οποίοι σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο. Είναι μία από τις δημοφιλέστερες συγγραφείς της Ρωσίας. Το Πράσινο αντίσκηνο είναι ένα συνταρακτικό και εθιστικό βιβλίο»

The New Yorker