Όμως εγώ, εγώ τι έκανα, αυτό μετράει.
Και το τι δεν έκανα.
Αν έβαλα εξαρχής τα όρια της αξιοπρέπειάς μου, τα όρια της συναίνεσής μου. Τα όρια της συμμετοχής ή της υπακοής παρά τη θέλησή μου.
Αν ήμουν ικανή να διεκδικήσω και στη συνέχεια να προασπίσω το δικαίωμα της γνώμης μου. Το δικαίωμα του να υπάρχω, του να θέλω, να επιθυμώ.
Το αν σεβάστηκα και αν τίμησα την ατομική μου ελευθερία, την ίδια μου την ύπαρξη.
Μέτρησε το αν μπόρεσα να πω έστω κι ένα έρμο "δεν γίνεται", "δεν θέλω", "δεν μπορώ", χωρίς να με τρώνε οι τύψεις και οι ενοχές. Το αν τόλμησα να κάνω κάτι έξω από τα συνηθισμένα και τα θεωρούμενα ως "φυσιολογικά".
