Περισπούδαστοι στίχοι! Λόγια αυτοαναφορικά!
Καλοδουλεμένοι, εύπλαστοι στίχοι!
Ρωμαλέοι, στιβαροί και καταγγελτικοί!
Μ’ αυτοί… Δεν τραγουδάνε όμως πια!
Στίχοι λιτοί και περισσότερο απλοί.
Ίσως να είναι Νοηματικοί!
Λείπουν όμως τα μοιραία μυστικά…
Κι αυτοί… δεν τραγουδάνε τώρα πια!
Και τάχα μας κατευθύνετε.
Και τάχα μας συγκινείτε.
