Όλα ξεκίνησαν όταν μου έφεραν τον Ζαχαρία. Ή μάλλον λάθος. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ήταν λίγο πιο πριν: όταν οι γονείς μου έκαναν το τραγικό λάθος να μην αρκεστούν στον έναν και μοναδικό, υπέροχο, υπερ-τέλειο μονάκριβο γιο τους, εμένα δηλαδή, αλλά είπαν να κάνουν και έναν δεύτερο.
Έφτιαξα ένα «βασανόμετρο» για να βαθμολογώ τα βάσανά μου, που μεγάλωναν όσο μεγάλωνε και ο αδελφός μου. Μάταια σκαρφίστηκα ένα σωρό τρόπους να τον ξεφορτωθώ. Τελικά όμως, ενώνοντας τις δυνάμεις μου με τον Αχιλλέα, τον κολλητό μου, τα κατάφερα.
Επιτέλους! Ήμουν μόνος στο σπίτι! Όμως σύντομα κατάλαβα πως τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα είχα φανταστεί. Έπρεπε να φέρω πίσω τον αδελφό μου το γρηγορότερο. Και μόνο η ψυχή μου ξέρει τι τράβηξα σ’ αυτή τη θεότρελη και απίστευτη περιπέτεια που έζησα…
