Η «φωτογραφία γάμου» είναι κάτι πολύ περισσότερο από την αποτύπωση μιας ευτυχισμένης στιγμής. Μέσα από ένα ανήσυχο και ίσως πικρό κείμενο –που αντλεί από τους χώρους της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης και της θεωρίας της φωτογραφίας– αποκαλύπτονται αδιόρατες μέχρι τώρα όψεις ενός συνηθισμένου αντικειμένου και φανερώνεται μια ψυχική πραγματικότητα που αγνοούσαμε.

Τι εκφράζει μια «φωτογραφία γάμου»;

Είναι το διαβατήριο για την αιωνιότητα ή ο φόβος ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί;

Mήπως εκφράζει την αγωνία του ανθρώπου για τον θάνατο που επιδιώκει να τον ξορκίσει με τον γάμο και τη φωτογραφία;

Ποιος είναι αυτός ο Άλλος που θα είμαι ισόβια μαζί του;

Η «φωτογραφία γάμου» εκφράζει βασικά ερωτηματικά της υπαρξιακής ανησυχίας παράλληλα με ουσιώδη ερωτηματικά για τις ανθρώπινες σχέσεις.