Το Θέριστρον είναι το ένατο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Κοσμόπουλου. Πρόκειται για μια εκτενή ποιητική σύνθεση, δομημένη σε τέσσερις ενότητες. Θέριστρον είναι το εργαλείο του θερισμού, το δρεπάνι, αλλά συνάμα και το θερινό ένδυμα. Δημιουργώντας σύγχρονο ποιητικό ιδίωμα, μέσα από την συνομιλία με την έμμετρη αλλά και την μοντερνιστική ποιητική παράδοση, ξετυλίγεται ο θερισμός από τη φθορά του χρόνου και η ανθοφορία της αιωνιότητας. Το πένθος της απώλειας από την αιχμαλωσία στην ειρκτή της ιστορίας συνυπάρχει το αίτημα για νόημα που μπορεί να φωτίσει την ιστορία και τον κόσμο σε παρακλητική και προσευχητική γλώσσα, με ενσωματωμένα θραύσματα από όλο τον πλούτο της γλωσσικής μας παρακαταθήκης.
Έργο εξωφύλλου και προμετωπίδας ειδικά για την έκδοση: Σωτήρης Σόρογκας
Ἀντίφωνο
Μὲ τὸ ἀκόντιο στὸ στῆθος βυθισμένο
μὲς στὸ κορμί σου γέρνει καὶ θὰ γκρεμιστεῖ
ἐκεῖνος ὁ στρατιώτης μὲ τὸ ξεσκισμένο
ἀμπέχονο καὶ τὴν ἀσπίδα του στὴ γῆ.
Ἀδιάκοπα τρέχεις, τὸν ἀνασηκώνεις,
τὰ μάτια του ἀδειανά, θολὸ γυαλί.
Τὸ φονικὸ τὸ δόρυ ξεκαρφώνεις,
ἀλλὰ εἶναι ὁ θώρακας βαρὺς πολὺ
κι ἔχει πιὰ γίνει ἕνα μὲ τὸ δέρμα.
Μυρίζει σκουριασμένο σίδερο καὶ αἷμα.
Ὁ ἀέρας κίτρινος, μπαρούτι, γύρω βέλη.
Ὁ Ἰωάννης, τότε, φθάνει ἀπὸ τὰ ἕλη.
«Ὁ Στάφυλος, ἡ Μέθη καὶ ὁ Βότρυς»
ψάλλουν τὰ μάτια του. Ὀρθώνεται ὁ στρατιώτης.
