Όταν, στο ξακουστό δοκίμιό του Τύχη και Αναγκαιότητα, ο νομπελίστας βιοχημικός Ζακ Μονό διατύπωνε τις, κατά τη γνώμη του, φιλοσοφικές συνέπειες των πρόσφατων επιτευγμάτων της εξελικτικής βιολογίας, τα όσα έγραφε επρόκειτο ν’ αποτελέσουν μια κλασική διατύπωση μιας κοσμοθεωρίας. Η υλιστική-νατουραλιστική κοσμοθεωρία συνδυάζει δύο κομβικά θέματα: έναν γενικότερο σχετικισμό πάνω στα ηθικά ζητήματα, με μια σωτήρια εξαίρεση στη μονοπωλιακή εγκυρότητα της επιστημονικής γνώσης, μ’ ένα λυρικό και έντονα «υπαρξιακό» ύφος. >>>
