Σε αυτόν τον χαοτικό κόσμο υπάρχει θλίψη, η οποία περνάει από κάποια στάδια: Της άρνησης, του θυμού, της διαπραγμάτευσης, της κατάθλιψης και, τελικά, της αποδοχής. Ένας θανατοποινίτης, μερικά λεπτά πριν την εκτέλεσή του, συνήθως εκφράζει θετικά συναισθήματα, αφού η ζωή του είναι πλέον στα χέρια τρίτων. Σε αυτό το στάδιο, βρίσκεται ο περισσότερος κόσμος πάνω στη γη. Του συμβιβασμού και της αποδοχής. Για τους ασυμβίβαστους υπάρχουν τα άλλα στάδια, τα οποία είναι επικίνδυνα…
Όπως και να ’χει, όλοι μας κουβαλάμε έναν θανατοποινίτη μέσα μας.
