1461. Η τελευταία ελληνική αυτοκρατορία στην Ανατολή, συνθλίβεται ανάμεσα σε δύο μεγάλες δυνάμεις: από τη μια η ανερχόμενη οθωμανική αυτοκρατορία και από την άλλη το τουρκομανικό φύλο των Ασπροπροβατάδων (Ακ Κογιουνλού), που ηγεμόνευε τις περιοχές της σημερινής Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της ανατολικής Τουρκίας, το βόρειο Ιράκ και Ιράν. Μετά την Άλωση της Πόλης, η μεταξύ τους σύγκρουση φαινόταν αναπόφευκτη. Η αυτοκρατορία του Πόντου απειλείται από τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή. Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Κομνηνός επιδιώκει συμμαχία με τον Ουζούν Χασάν, ηγεμόνα των Ακ Κουγιουνλήδων. Η αυτοκρατορία των Μεγαλοκομνηνών, που διατηρήθηκε στη ζωή πάνω από δυόμισι εκατονταετίες, οκτώ χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης περνάει στην κυριαρχία του σουλτάνου Μωάμεθ Β’. Μια σκοτεινή αλλά ενδιαφέρουσα ιστορία στη σκιά της Άλωσης της Πόλης, ένας τραγικός έρωτας, ένα παράθυρο σε γεγονότα ελάχιστα γνωστά του ελληνισμού της Ανατολής…