Το Παλτό, το οποίο γράφτηκε από τον Νικολάι Γκόγκολ μεταξύ 1839 και 1841 και δημοσιεύθηκε το 1842, μας παρουσιάζει έναν από τους πιο συγκινητικούς χαρακτήρες στη λογοτεχνία: τον Ακάκιο Ακακίεβιτς Τσαρουχόφ, υπάλληλο στη χαμηλότερη κλίμακα της πολιτικής διοίκησης, ο οποίος είναι εξοργισμένος με την κοινωνική αδικία και την εγωιστική αδιαφορία των ισχυρών και πλουσίων και του οποίου το πεπρωμένο είναι να είναι ένας «ασήμαντος άνθρωπος». Ο Ακάκιος, για να προστατευτεί από τον παγερό χειμώνα της Αγίας Πετρούπολης, χρειάζεται ένα νέο παλτό, αλλά, όταν τελικά το αποκτά, εξακολουθεί να περιβάλλεται από το τσουχτερό κρύο που κατοικεί στις καρδιές των ανθρώπων γύρω του.
Αυτή η υπέροχη ιστορία και ο πρωταγωνιστής της θα έχουν μεγάλη επίδραση στη μεταγενέστερη λογοτεχνία: ο Χέρμαν Μέλβιλ και ο Φραντς Κάφκα θα μας παρουσιάσουν τον Μπάρτλεμπυ και τον Γκρέγκορ Σάμσα, δύο χαρακτήρες που είναι άμεσοι απόγονοι του Ακάκιου.