Το βιβλίο αυτό αποτελεί μετάφραση της διατριβής του Δ. Φιλιππίδη στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν το 1973, με θέμα την ολιστική μελέτη του αγροτικού συστήματος της Ολύμπου, μιας απομονωμένης κοινότητας στο βορεινό άκρο της Καρπάθου. Εκεί έζησε ο συγγραφέας για ενάμιση χρόνο, συγκεντρώνοντας επιτόπου υλικό σύμφωνα με τις αρχές τις κοινωνικής ανθρωπολογίας.

Στόχος της διατριβής ήταν να γεφυρωθούν τα κενά ανάμεσα στις προσεγγίσεις αρχιτεκτόνων (για τον παραδοσιακό υλικό πολιτισμό), κοινωνικών επιστημόνων (για τη δομή αγροτικών κοινοτήτων) και γεωγράφων (για την ένταξη τέτοιου είδους κοινοτήτων σε περιφερειακά συστήματα), μέσω των μεταξύ τους σχέσεων όπως αναπτύσσονται στο πεδίο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας.

Σε αυτή την έρευνα εξετάζεται, καθώς επιταχύνονται οι διαδικασίες αλλαγής όταν πλησιάζουμε στο παρόν, πώς η κοινωνική οργάνωση επηρεάζει το παραδοσιακό πλαίσιο αναφοράς και πώς οι συμπεριφορές επηρεάζονται από το φυσικό περιβάλλον. Γίνεται έτσι προσπάθεια να εντοπιστεί κάθε ευδιάκριτη διαφορά στην παραπάνω διπλή αντιστοιχία σε τρεις επιλεγμένες περιόδους της τοπικής ιστορίας. Με αυτό τον τρόπο προσδιορίζονται διαχρονικά όσα στοιχεία άλλαξαν και όσα έμειναν ίδια, επίσης, αναγνωρίζονται εκείνα που επαναλαμβάνονται και ορίζουν τη δομή του συστήματος της Ολύμπου ως αναγνωρίσιμη κοινωνική και χωρική ενότητα.

Ο Δημήτρης Φιλιππίδης (γ. 1938) είναι αρχιτέκτονας (ΕΜΠ 1962) με μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ (1970-1973). Εργάστηκε στο Γραφείο Δοξιάδη στην Ελλάδα και στην Αμερική (1964-70). Δίδαξε πολεοδομία και ασ