Ο Αλέξανδρος Ίσαρης αποφάσισε να εκδώσει ένα βιβλίο με τα όνειρά του -καταγεγραμμένα ογδόντα πέντε όνειρα, που έγιναν σαράντα επτά ύστερα από ένα πολύ αυστηρό ξεδιάλεγμα. Έτσι προέκυψε αυτό το βιβλίο που το ονόμασε ''Ονειρολόγιο'' για να θυμίζει το ''Μαρτυρολόγιο'' του Αντρέι Ταρκόφσκι.
Τα όνειρα ως η εκτενέστερη (;) περιοχή της υποκειμενικής πραγματικότητας, μια μορφή προσωπικής ουτοπίας, ένας προσωπικός ου-τόπος σκοτεινός και ταυτόχρονα λαμπερός, καλύτερα ένας κλειστός ατομικός μετα-τόπος υπό την έννοια ότι στοιχεία από τον εξωτερικό κόσμο συνθέτουν ένα πρωτότυπο πεδίο που περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες του προσωπικού χωροχρόνου σύμφωνα με τις επιλογές και τους συσχετισμούς του εσωτερικού ανθρώπου. >>>
Η μαγική ικανότητα του πολυτάλαντου δημιουργού Αλέξανδρου Ίσαρη στον πεζό λόγο, για μία ακόμη στιγμή, γίνεται στο παρόν βιβλίο εμφανής όσο ποτέ, καθώς αυτή τη φορά έχει να διαχειριστεί ένα σπάνιο λογοτεχνικό υλικό, όπως είναι τα όνειρα. Πράγματι, καταγράφοντας σε ένα κατάστιχο εδώ και πολλά χρόνια τα όνειρά του, γίνεται κατά κάποιο τρόπο συνεργός μιας αυτοαναφορικής και αυτοαναλυτικής διαδικασίας, ... >>>
